Na een lange week binnen op mijn werk. Een week lang hele dagen communiceren, sociaal zijn en als een pionnteje op een 'Mens erger je niet' bord op en neer te worden geschoven.
Vanochtend(vrijdag) ben ik naar het strand gegaan. Het was nog vroeg, dus het was nog rustig. En dat was ook mijn bedoeling. Ik wilde rust, niet moeten communiceren, niet sociaal zijn.... ik wilde rust, om een boek te kunnen lezen.
De meeste mensen ploffen vlak bij de ingang van het strand op een kluitje bij elkaar neer. Ik had daar geen zin in, dus liep ik naar de rechter kant van de pier, waar nog helemaal niemand was....
Vlak nadat ik mijn handdoek had uitgespreid, gingen er op
2 METER afstand van mij.... op het verder lege gedeelte van het strand.... een vader en zijn zoontje hun strandstoelen neer zetten!
GRRRRRRRRRRRRR!!!!
Ze hadden blijkbaar achter mij gelopen, en ik had dat niet gemerkt.
Met een venijnig gebaar pakte ik mijn handdoek op en ik ben 20 meter verderop aan de andere kant van de pier gaan liggen!
En die vader durfde nog verbaasd te kijken ook! Sommige mensen zullen het wel nooit snappen.... of ben ik nu degene die het niet snapt?
Er is ruimte genoeg! Ga dan *@+#! niet pal langs mij liggen!
LOL, wie weet wilde hij "contact" met je maken??
ReplyDeleteSoms is soep koken van dat soort mensen nog te goed!
ReplyDeleteJacqueline: mijn lichaamstaal was errug duidelijk.... grote zwarte zonnebril, dik boek onder de arm, I-pod ingeplugd in mijn hoofd.... en zeer gesloten en afwijzende houding.
ReplyDeleteJe moet wel erg blind zijn als je dan nog contact wil maken!
Mara: het is te heet voor soep!
ghegheghe so much for aaaaall the space here ;)
ReplyDeletetake care
Chantal
Space enough! Maar volgens mij had hij last van het "kudde-syndroom"
ReplyDelete