Deja vu... ?

Na een voor mijn gevoel veel te lang en te nat voorjaar, is een paar weken geleden de zomer hier begonnen.
Met enig leedvermaak zie ik op faceBook de klachten over het weer in Nederland... Gna gna..

Een week of 3 geleden kreeg ik eindelijk mijn permit om mijn koeken op de markt te bakken. Dat heeft ongeveer 1 jaar geduurd... en ik heb ze echt moeten overtuigen dat het goed is om mijn koeken op de markt te kunnen bakken.

Dus ik bak ze nu bruin in Kelowna en Vernon.
Sales are up, en da's goed.
Omdat ik nu mijn koeken op de markt bak, hoef ik thuis minder vaak te bakken, en dus heb ik meer nu meer tijd voor mezelf over!
En dat komt me goed uit.

Ik zag in het voorjaar als een berg op tegen het zomerseizoen.
Want ik dacht dat ik wist wat me te wachten stond: druk druk druk.
Afgelopen winter zocht ik vooral veiligheid, en wilde ik het liefst een baantje met een veilig en vast inkomen... want alles in mijn leven was al zo onzeker.
Dat zat er niet in: mijn job bij de S.P.C.A bleek letterlijk en figuurlijk een hondenbaan te zijn... officieel werk ik daar nog, maar ik moet er nog eens goed over nadenken of ik daar na Okt. weer terug wil.

Veel keus had ik dus niet, ik ging weer naar de markt met mijn koeken... en daar ben ik nu blij om.

Gelukkig had ik vorige zomer al een aardige klantenkring opgebouwd, en die heb ik nu weer verder kunnen uitbreiden.
Ik heb een soort kortingskaart ingevoerd: voor elk zakje dat vaste klanten kopen krijgen ze een stempel, als ze er 10 hebben, worden ze beloond met een gratis zakje stroopwafels. En dat werkt...
Net zoiets als Douwe Egberts punten sparen... als het gratis is wil iedereen het.
Bovendien heb ik mijn prijs per zakje verhoogd... waardoor het nu voor klanten voordeliger is om 2 zakjes te kopen in plaats van 1...